Το χωριό Πύργος Υπάτης βρίσκεται στο Νομό Φθιώτιδας, στην οροσειρά της Οίτης. Η παλαιά του ονομασία ήταν «Σμόκοβον» αλλά το 1927 μετονομάστηκε σε «Πύργο» (ΦΕΚ206/9/9/1927).
Απέχει 45 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα του νομού Λαμία, και αποτελεί σήμερα θερινό θέρετρο και τόπο συνάντησης κυνηγών. Έχει πραγματικό πληθυσμό (2001) 254 κατοίκους. Οι μόνιμοι κάτοικοι το χειμώνα δεν υπερβαίνουν τους 70, ενώ τούς καλοκαιρινούς μήνες αυξάνονται σημαντικά. Στην περιοχή του Πύργου κυριαρχούν τα ελατοδάση, όπως και στο μεγαλύτερο μέρος της Οίτης. Επίσης υπάρχει και ένας μεγάλος αριθμός δασικών φυτών όπως, σφένδαμια, πουρνάρια , πλατάνια, ιτιές, πεύκα, φυλλοβόλοι δρυς, αριές, κουμαριές, πικροδάφνες κ.λ.π.
Στην τοποθεσία Λιβαδιές υπάρχει μικρός αλπικός υγρότοπος στον οποίο ζουν οι αλπικοί τρίτωνες.
Στην Οίτη υπάρχουν σπάνια είδη πανίδας, όπως αγριοκάτσικο, ζαρκάδι, αγριόχοιρος, ελάφι, αλεπού, ασβός, τσακάλι, κουνάβι, νυφίτσα, λαγός, σκίουρος, λύκος, αετός, γύπας, γεράκι, κουκουβάγια, πέρδικα, δρυοκολάπτης,
τσαλαπετεινός, και μια μεγάλη ποικιλία από έντομα και ερπετά.
Στις αρχές του 20ου αι., το χωριό ήταν σε άσχημη οικονομική κατάσταση. Η οικονομία του, καθαρά γεωργοκτηνοτροφική ,δεν μπορούσε να ζήσει τις πολυμελείς οικογένειες (οκτώ έως δώδεκα άτομα η κάθε μία). Τότε πολλοί Σμοκοβίτες, βρίσκοντας διέξοδο στο προβλημά τους τη μετανάστευση, έφυγαν για τα μεγάλα αστικά κέντρα της Ελλάδας(κυρίως στην Αθήνα) αλλά και για το εξωτερικό, όπου η οικονομική ανάπτυξη τους ζητούσε εργατικά χέρια. Σκοπός τους ήταν να πάνε να δουλέψουν μερικά χρόνια ,να τακτοποιηθούν οικονομικά και να επιστρέψουν πάλι στο χωριό.
Στην τέταρτη δεκαετία του αιώνα ήρθε η Κατοχή, ο Εμφύλιος πόλεμος και οι χαμένοι του πολέμου μη αντέχοντες το βαρύ μετεμφυλιοπολεμικό κλίμα (στρατοδικεία, καθημερινή παρουσία στα αστυνομικά τμήματα, εξορίες), αναγκάστηκαν να φύγουν πάλι για τα μεγάλα αστικά κέντρα, δημιουργώντας νέο κύμα μετανάστευσης. Κάθε χρόνο, πολλοί από αυτούς έρχονται να περάσουν λίγες μέρες στην πατρίδα τους.
Πηγές: