Του Θανάση Γκαρίλα: Ο Γιωργος Σεφερης γεννηθηκε το 1900 στα Βουρλα της Σμυρνης Το 1914 με το ξεσπασμα του Α Παγκοσμιου Πολεμου η οικογενεια του ερχεται στην Ελλαδα.Ο Γιωργος Σεφερης γραφτηκε στο Προτυπο Κλασσικο Γυμνασιο Αθηνων από το οποιο αποφοιτησε το 1917.Το ιδιο ετος μεταβαινει στο Παρισι ακολουθοντας σπουδες λογοτεχνιας και αποκτωντας το πτυχιο Νομικης.
Το 1925 επιστρεφει στην Αθηνα και το 1927 διοριζεται στο διπλωματικο σωμα ως ακολουθος του Υπουργειου Εξωτερικων.Αν και η παιδεια και η εκπαιδευση του ηταν περισσοτερο ευρωπαικη παρα ελληνικη,εκεινος όχι μονο δεν απαρνηθηκε την ελληνικη λογοτεχνια,αλλα την καλλιεργησε σε βαθος με σκοπο να την ανανεωσει.Το 1963 η φημη του Σεφερη ξεφευγει από τα εθνικα ορια και εξαπλωνεται σε ολοκληρο το κοσμο.Καρπος της,η βραβευση του με το Βραβειο Νομπελ Λογοτεχνιας από τη Σουηδικη Ακαδημια.Πεθανε στις 20 Σεπτεμβριου του 1971. Η προσφορα του στη λογοτεχνια είναι αναμφισβητητη και εξεχουσας σημασιας.Ανοιξε νεους οριζοντες στην ελληνικη ποιηση και καταξιωθηκε σαν ενας ολοκληρωμενος ποιητης. Επιλεγμενα εργα του. ΣΤΡΟΦΗ/1931—ΣΤΕΡΝΑ/1932—ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ/1935—ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ/1940—ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΚΑΤΑΣΤΡΩΜΑΤΟΣ Α/1940—ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΚΑΤΑΣΤΡΩΜΑΤΟΣ Β/1944—ΚΙΧΛΗ/1947—ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΚΑΤΑΣΤΡΩΜΑΤΟΣ Γ/1955—ΤΡΙΑ ΚΡΥΦΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ/1966.
Tο ποιημα που ακολουθει εμπεριεχεται στη συλλογη ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ..
Ο τοπος μας είναι κλειστος/ολο βουνα που εχουν σκεπη/το χαμηλο ουρανο/μερα και νυχτα.Δεν εχουμε ποταμια,δεν εχουμε πηγαδια,δεν εχουμε πηγες.Μοναχα λιγες στερνες/αδειες κι αυτές.Που ηχουν και που τις προσκυνουμε Ηχος στεκαμενος κουφιος/ιδιος με τη μοναξια μας/ιδιος με την αγαπη μας/ιδιος με τα σωματα μας.. Μας φαινεται παραξενο/που καποτε μπορεσαμε να χτισουμε τα σπιτια ,τα καλυβια και τις στανες μας.
Και οι γαμοι μας,τα δροσερα στεφανια και τα δαχτυλα,γινονται αινιγματα/ανεξηγητα για την ψυχη μας.Πως γεννηθηκαν πως δυναμωσανε τα παιδια μας. Ο τοπος μας είναι κλειστος/το κλεινουν οι δυο μαυρες Συμπληγαδες.Στα λιμανια την Κυριακη σα κατεβουμε ν ανασανουμε/βλεπουμε να φωτιζοναται στο λιογερμα/ σπασμενα ξυλα από ταξιδια που δεν τελειωσαν.