Μια ομάδα φίλων από τη Φθιώτιδα, αποφασίσαμε να υλοποιήσουμε μια ιδέα χρόνων. Ένα έντυπο περιοδικό που θα προβάλει τον καταπληκτικά όμορφο τόπο μας, αλλά ταυτόχρονα θα δίνει βήμα σ' όλους, κυρίως όμως στους νέους, για να εκφράσουν την αγωνία, τον προβληματισμό τους, αλλά και την ελπίδα τους για το αύριο, όσο κι αν αυτό σήμερα ακούγεται ουτοπικό...
Το εγχείρημά μας δύσκολο και σε μια συγκυρία που δε βοηθά ιδιαίτερα, όμως το τολμήσαμε και σήμερα με ικανοποίηση σας παρουσιάζουμε το πρώτο τεύχος που ήδη μοιράζεται σ' όλη τη Φθιώτιδα!
Το όνομά του σύνθετο και συμβολικό: Fthia Walk! Γιατί Walk; Διαβάστε παρακάτω το Editorial του πρώτου μας τεύχους και θα καταλάβετε!
Θα ήθελα να ευχαριστήσω μέσα από τις αυτές γραμμές, το Δημήτρη Καρακούση, την Ρούλα Καρακούση, την Ελένη Δεληγιάννη και την Κατερίνα Αντώνενα, καθώς βέβαια και τους αρθρογράφους μας αλλά και όλους όσους συνέβαλαν στην προσπάθειά μας αυτή.
Ευχαριστούμε από καρδιάς όλους όσους αγκάλιασαν το "Fthia Walk" απ' την πρώτη στιγμή και τους υποσχόμαστε πως θα κάνουμε το καλύτερο δυνατό για να βρούμε μια μόνιμη θέση στην καρδιά όλων των Φθιωτών και όχι μόνο!!! Ελάτε να περπατήσουμε μαζί στον τόπο που αγαπάμε!
Δημήτρης Καρέλης
Επικοινωνήστε μαζί μας ΕΔΩ
Δείτε το Editorial
"Γιατί Walk;
Όταν κατεβαίνεις στην Αθήνα για δουλειά ή βόλτα, σου δημιουργείται η εντύπωση ότι όλοι γύρω σου μέσα και έξω από αυτοκίνητα, τρέχουν. Όταν έρθει η ώρα να χρησιμοποιήσεις το μετρό για τις μετακινήσεις σου, η εικόνα διαλύει εντυπώσεις και υποψίες. Είσαι σίγουρος. Όλοι γύρω σου τρέχουν.
«Έχουν δουλειά» θα τους δικαιολογήσεις. Και ο ηλεκτρονικός πίνακας που ενημερώνει ότι το επόμενο θα έρθει σε τρία λεπτά φέρνει και πάλι την απορία στο νου: Μα γιατί τρέχουν;;;
Μάλλον από συνήθεια. Ή για να είμαστε πιο επιεικείς, μάλλον πάνε με το …ρυθμό! Συγχρονίζονται με το νευρικό και ασθματικό ρυθμό της πόλης. Και ο νόμος των κυλιόμενων σκαλών. Κάθεσαι πάντα στη δεξιά πλευρά και αφήνεις την αριστερή για αυτούς που βιάζονται τόσο ώστε να ανέβουν τρέχοντας τις κυλιόμενες σκάλες. Αν κάνεις το λάθος και σταθείς ακίνητος στην αριστερή πλευρά οι ευγενικοί πλην όμως βιαστικοί θα σου υπενθυμίσουν τον άγραφο νόμο των κυλιόμενων σκαλών και οι αγενείς μπορεί και να επιβληθούν με ένα τους σκούντημα.
Και μετά επιστρέφεις σε μια πιο μικρή πόλη, και οι ρυθμοί μοιάζουν πιο γνώριμοι, πιο ανθρώπινοι και κανείς δεν τρέχει, απλά για να τρέξει. Θα προσθέσουμε εδώ και ένα «υπάρχουν και οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα» για να είμαστε εντάξει.
Και το σαββατοκύριακο που θα πας στο χωριό σου, έχεις όλο το χώρο και το χρόνο να κάνεις μια ουσιαστική βόλτα, να ανηφορίσεις πέτρινα μονοπάτια, να …περπατήσεις.
Εδώ λοιπόν περπατάμε, δεν τρέχουμε. Αυτό θα κάνουμε κι εμείς. Θα κάνουμε μια βόλτα στη Φθιώτιδα, με ξεναγό τους ανθρώπους που τη ζουν και τους ανθρώπους που την αγαπούν.
Καλή μας βόλτα"