Στην Ελλάδα έχουμε την κουλτούρα του κρασιού. Από πολύ παλιά όμως υπήρχε σχεδόν σε όλα τα μέρη το τσίπουρο, ως δευτερογενές παράγωγο της σοδειάς του αμπελιού. Η περισσότερη παραγωγή γινόταν κρασί, μιας και αυτό ήταν το «ευγενές» αλκοολούχο, ενώ στην απόσταξη κατέληγε ό,τι περίσσευε από το πατητήρι: λίγος μούστος, πολλά φλούδια και ακόμη περισσότερα τσάμπουρα. Με τα χρόνια, κάποια αποστάγματα απέκτησαν φήμη, δηλ. προοπτική ευρύτερης εμπορικής εκμετάλλευσης (τσίπουρο στη Στερεά και τη Θεσσαλία, ρακί στην Κρήτη), οπότε σιγά-σιγά άρχισε να αναπτύσσεται μια αυτόνομη κουλτούρα τσίπουρου και στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Σε επίπεδο οικιακής παραγωγής, για κάθε οχτώ ή δέκα εμπειροτέχνες οινοπαραγωγούς υπάρχει ένας μόνο που αποστάζει με προσοχή και ενδιαφέρον. Και αυτό είναι μάλλον παράλογο, μιας και η διεργασία παραγωγής τσίπουρου έχει σημαντικά ασφαλέστερο αποτέλεσμα για τον ερασιτέχνη από την αντίστοιχη για το κρασί: είναι πολύ πιο εύκολο να φτιάξεις πολύ καλό τσίπουρο από το να πετύχεις ανεκτό κρασί. Αρκεί να ακολουθήσεις με προσοχή τις απαιτήσεις της διεργασίας.
Στην περιοχή της Φθιώτιδας υπάρχουν εξαιρετικοί παραγωγοί τσίπουρου. Στο βίντεο που ακολουθεί παρακολουθούμε ένα μικρό κομμάτι από την διαδικασία διπλής απόσταξης που ακολουθεί το βραβευμένο οινοποιείο, με άριστη παραγωγή τσίπουρου, το «Κτήμα Κυρίτση» στην Ξυνιάδα Δομοκού. Στο «Κτήμα Κυρίτση» θα βρείτε άριστης ποιότητας τσίπουρο και κρασί ιδίας παραγωγής, από εξαιρετικές ποικιλίες αμπέλου και πραγματικά ιδανικές συνθήκες παρασκευής!