ΠΛΩΜΑΡΙ - ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ
Το Πλωμάρι - ο τρίτος μεγαλύτερος σε πληθυσμό δήμος της Λέσβου - αποτελεί λιμάνι με μεγάλη τουριστική κίνηση και έχει καταγραφεί σαν η πατρίδα του ούζου και του σαπουνιού. Ξεχωρίζει για την αρχιτεκτονική και τη ρυμοτομία του, καθώς και για το πλήθος των παλιών βιομηχανικών του κτιρίων (ελαιοτριβείων, σαπωνοποιείων, ταρσανάδων κ.τ.λ.)
Περιοχές » Πλωμάρι
Χτίστηκε στη σημερινή του θέση γύρω στο 1842, όταν εξέλιπε ο φόβος των πειρατών και διασχίζεται από τον χείμαρρο Σεδούντα. Η παραγωγή του φημισμένου ούζου γινόταν αρχικά σε μικρά τοπικά αποστακτήρια, (που τα αποκαλούσαν "ρακαριά"). Μετά τα τέλη του 19ου αιώνα αναπτύχθηκαν ιδιαίτερα οι ποτοποιίες, όπως και οι σαπωνοποιίες και αναδείχτηκαν σε σημαντικές βιοτεχνίες με αξιόλογη παραγωγή προς εξαγωγή.
Σήμερα λειτουργούν τέσσερις ποτοποιίες που παράγουν το φημισμένο, μυρωδάτο και γλυκόπιοτο Πλωμαρίτικο ούζο. Στο κέντρο του οικισμού βρίσκεται ο ναός του Αγίου Νικολάου χτισμένος το 1847. Σήμα κατατεθέν του οικισμού ο πλάτανος της κεντρικής πλατείας, που όπως λέγεται φυτεύτηκε το 1813.
Πυρήνας της πολιτιστικής ζωής της πόλης, είναι το «Πολύκεντρο», παλιό σαπωνοποιείο που στεγάζει αίθουσα εκδηλώσεων, συνεδρίων, μόνιμες και περιοδικές εκθέσεις. Το Πολύκεντρο, φέρνει το όνομα «Βενιαμίν ο Λέσβιος», προς τιμήν του μεγάλου Διδασκάλου του Γένους, που γεννήθηκε στο Μεγαλοχώρι της επαρχίας Πλωμαρίου.
Στον οικισμό λειτουργεί ''Μουσείο Ούζου'', (στις εγκαταστάσεις της ποτοποιίας Βαρβαγιάννη), όπου ο επισκέπτης μπορεί να δει παλιούς αποστακτήρες και άλλα σύνεργα του τρόπου παραγωγής του προϊόντος, καθώς και έγγραφα δηλωτικά των τρόπων εμπορίας και των αγορών στις οποίες εξαγόταν.
Λειτουργεί επίσης ''Μουσείο Σαπουνιού'', στο Πολύκεντρο του Δήμου (το ανακαινισμένο και μετασκευασμένο πρώην σαπωνοποιείο Πούλια), όπου εκτίθενται όλα τα σύνεργα παρασκευής του προϊόντος, ετικέτες από διάφορες μάρκες λεσβιακών σαπουνιών, καθώς και η εμπορική αλληλογραφία των ιδιοκτητών του σαπωνοποιείου με αγορές του εξωτερικού.
Τέλος, στον ίδιο χώρο λειτουργεί και μόνιμη έκθεση φωτογραφικού υλικού για τα πλεούμενα του Πλωμαρίου, μια και η περιοχή είχε έναν αξιόλογο εμπορικό στόλο με τον οποίο οι πλοιοκτήτες του Πλωμαριού όργωναν το Αιγαίο και τη Μεσόγειο και έφταναν ως τη Μαύρη Θάλασσα.
Το Πλωμάρι είναι ιδιαίτερα αξιοποιημένο τουριστικά, με πολλά ξενοδοχειακά συγκροτήματα, καταστήματα, ταβέρνες, καφετέριες και μαγαζιά με τουριστικά είδη. Η παραλία του Αγίου Ισιδώρου, βρίσκεται λίγο πιο έξω από το χωριό και είναι μία από τις μεγαλύτερες και καθαρότερες παραλίες της Λέσβου (ψηφίστηκε ως η 7η καλύτερη παραλία της Ελλάδας, σε ψηφοφορία που έγινε στο διαδίκτυο στο πλαίσιο του προγράμματος «Καθαρές θάλασσες»). Με το ψιλό χαλίκι της, την οργανωμένη παραλία και με την εγγύηση της Γαλάζιας Σημαίας, αποτελεί την ιδανική επιλογή για τους λουόμενους.
Στην περιοχή ξεχωρίζουν επίσης οι ακρογιαλιές της Μελίντας, το Αμμουδέλι, της Αγίας Βαρβάρας και της Δρώτας. Τα τελευταία χρόνια λειτουργεί στο Πλωμάρι και μικρή μαρίνα δυναμικότητας 60 σκαφών. Κάθε καλοκαίρι πραγματοποιούνται πλήθος πολιτιστικές εκδηλώσεις με σημαντικότερη τη "Γιορτή του Ούζου" τη Ναυτική εβδομάδα και τα "Βενιαμίνεια".
Δέκα χιλιόμετρα βορειότερα βρίσκεται το Μεγαλοχώρι, το παλιό Πλωμάρι, πατρίδα του Σοφού Βενιαμίν του Λεσβίου. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και τα υπόλοιπα ορεινά χωριά της Επαρχίας Πλωμαρίου. «Τα Πλωμαριτοχώρια», όπως είναι γνωστά, είναι γραφικοί οικισμοί χτισμένοι κι αυτοί στις πλαγιές του Ολύμπου, ανάμεσα στα πεύκα.
Το Παλαιοχώρι, το Νεοχώρι, η Πλαγιά, ο Τρίγωνας, το Ακράσι και το Αμπελικό προσφέρουν στον επισκέπτη έναν κόσμο γαλήνης και φυσικής ομορφιάς.
