Επιστήμονες
λένε ότι το ακτοτούρλι, χάρη και στην ικανότητά του να «κρίνει» τις
καιρικές συνθήκες, βρίσκεται σε προνομιακή θέση έναντι άλλων πτηνών
καθώς οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν.
Κάθε χρόνο, το φθινόπωρο, το ακτοτούρλι
(Limosa lapponica baueri) ξεκινάει το ταξίδι του από την Αλάσκα για τη
Νέα Ζηλανδία. Διανύει μια απόσταση 11.000 χιλιομέτρων χωρίς να
σταματήσει οπουδήποτε, ούτε μία φορά, για οκτώ έως εννέα ολόκληρες
ημέρες. Την άνοιξη ταξιδεύει πίσω στην Αλάσκα, κατά τον ίδιο ακριβώς
τρόπο.
Η μοναδική αυτή ικανότητα του πτηνού έχει
αποδοθεί σε διάφορους παράγοντες, μεταξύ άλλων στην ελάχιστη κατανάλωση
ενέργειας, στην αεροδυναμική μορφή του, στην ταχύτητα πτήσης, αλλά και
στους ευνοϊκούς ανέμους. Επιστήμονες λένε τώρα ότι το ακτοτούρλι, χάρη
και στην ικανότητά του να «κρίνει» τις καιρικές συνθήκες, βρίσκεται σε
προνομιακή θέση έναντι άλλων πτηνών καθώς οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν.
«Έχουν μεγάλη εμπειρία και ξέρουν πότε
πρέπει να εγκαταλείψουν την Αλάσκα, να επιλέξουν τη σωστή χρονική
στιγμή, ώστε οι ατμοσφαιρικές συνθήκες να είναι κατάλληλες για το ταξίδι
στη Νέα Ζηλανδία και οι άνεμοι να είναι ευνοϊκοί», εξήγησε μιλώντας στο
BBC ο Ντέιβιντ Ντάγκλας από την αμερικανική Υπηρεσία Γεωλογικών
Ερευνών. «Δεν πιστεύουμε ότι οι αλλαγές θα είναι τέτοιες που θα πρέπει
να ανησυχούμε ότι [το ακτοτούρλι] δεν θα έχει την ευκαιρία να
ολοκληρώσει τη μετανάστευσή του με εξίσου θαυμαστό τρόπο όπως τώρα.»
Ο Ντάγκλας και οι συνάδελφοί του
μελέτησαν πώς το ακτοτούρλι και άλλα πτηνά ενδέχεται να αντιμετωπίσουν
την αλλαγή των καιρικών συνθηκών στο μέλλον και το πώς αυτή μπορεί να
επηρεάσει τη μετανάστευσή τους. Με τη βοήθεια ενός μοντέλου προσομοίωσης
των συνθηκών ατμοσφαιρικής κυκλοφορίας που θα επικρατούν στο τέλος του
αιώνα, είδαν ότι τα συστήματα αυτά θα μετακινηθούν προς το Βορρά και ότι
τα πτηνά θα έχουν, κατά μέσο όρο, λιγότερες ευκαιρίες να αρχίσουν το
μεγάλο ταξίδι τους σε ευνοϊκές συνθήκες.
Όπως φάνηκε ωστόσο από τη μελέτη, το
πτηνό μπορεί να επιλέξει ακριβώς την κατάλληλη στιγμή για το ταξίδι του,
ακόμη κι όταν οι ευκαιρίες είναι λιγότερες. «Οι εμπειρικές μελέτες
έδειξαν με σαφήνεια ότι αυτά τα πτηνά δεν φεύγουν στην τύχη»,
διευκρίνισε ο Ντάγκλας. «Είναι πολύ καλά στο να καταλαβαίνουν πότε οι
συνθήκες είναι ιδανικές και επίσης, βλέποντας τα αποτελέσματα των
μοντέλων και τη μεταβλητότητα των διαθέσιμων “παραθύρων”, διαπιστώνουμε
ότι έχουν αρκετές ευκαιρίες να επιλέξουν καλά “παράθυρα” για αυτή τη
μετανάστευση, παρότι αυτά μειώνονται.»