Ο Νίκος Χατζηαποστόλου (1884 - 1941) ήταν Έλληνας χορωδός, συνθέτης, αρχιμουσικός, διευθυντής ορχήστρας, που διηύθυνε μόνον έργα του
και βαθύφωνος. Ο
αλησμόνητος Νίκος Χατζηαποστόλου και ο Θεόφραστος Σακελλαρίδης, ήταν
οι δυο συνθέτες που ξεχώρισαν ως βασικοί εκπρόσωποι της ελληνικής οπερέτας και
άφησαν εποχή, με τα γλυκά τραγούδια τους.
Ο Νίκος Χατζηαποστόλου, ο συνθέτης των «Απάχηδων των Αθηνών»
και του αγαπημένου τραγουδιού της Πιπίτσας Δημητριάδη, «Τα κοραλλένια
χείλη», μαζί με τον Διονύσιο Λαυράγκα, ήταν οι πρωτεργάτες του Ελληνικού
μελοδράματος.
Ένα από τα τραγούδια του Νίκου Χατζηαποστόλου, που δεν
ανήκουν σε οπερέτες και αγαπήθηκαν πολύ είναι ο «Αγωγιάτης», για
φωνή και πιάνο, ποίημα Νίκου Χατζηαποστόλου, που κυκλοφόρησε το 1928.
Ο Τίτος Ξηρέλλης. (1897-1985), έγινε πολύ γνωστός στο
ελληνικό κοινό, με την αλησμόνητη ερμηνεία του στον θρυλικό «Αγωγιάτη»,
του Νίκου Χατζηαποστόλου, ενώ την ίδια εποχή τραγουδούσε «Ριγκολέτο» με
την Κρατική Ορχήστρα του Βερολίνου , υπό την διεύθυνση του Πωλ Ντεσάου.
Ύμνος στον καθημερινό αγώνα για επιβίωση τα παλιά, πέτρινα χρόνια των αρχών του 20ου αιώνα.
Στίχοι: Νίκος Χατζηαποστόλου
Μουσική: Νίκος Χατζηαποστόλου
Ερμηνεία: Τίτος Ξηρέλλης
Με το χάραμα ξυπνώ
το τραγούδι αρχινώ
ζεύω το αλογάκι μου
και με τον ιδρώτα μου
βγάζω το ψωμάκι μου
--
Στο αγώγι αμέσως τρέχω
εις το κρύο, ζέστη αντέχω
και για σύντροφο στον πόνο
στη βαριά δουλειά που κάνω
το αλογάκι μου έχω μόνο
--
Ω, ω, ω!
Τραλαλα, τραλαλα
του αλόγου τα κουδούνια
ντρίνγκι, ντρίνγκι χαρωπά
τραλαλα τραλαλα
το καμτσίκι κάνει στράκα
στον αέρα σαν χτυπά
--
Έλα εσύ, αλογάκι μου
άιντε, αραπάκι μου
τη δουλειά μου σαν τελειώσω
κριθαράκι θα σου δώσω
έι, άιντε, αραπάκι μου, έι!
--
Κουρασμένος πια το βράδυ
σαν αρχίζει το σκοτάδι
στο σπιτάκι μου γυρνώ
αγκαλιάζω την καλή μου
και τους πόνους μου ξεχνώ
--
Τ’ αλογάκι μου ταΐζω
και νεράκι το ποτίζω
το καημένο, του μιλώ
να ’μαστε καλά κι οι δυο μας
το Θεό παρακαλώ
έι, άιντε, αραπάκι μου, έι!