Μια φανταστική (;) συνέντευξη για την πανδημία…
-«Ο λόγος εις την ώρα του, χίλια φλουριά αξίζει!»
-Ήταν στραβό το κλήμα, το έφαγε κι ο γάιδαρος…».
-«Ή στραβός είναι
ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε!».
-Ποια είναι η γνώμη σας γενικά για την πανδημία;
-«Τι έχεις κόρη μου και κουτσαίνεις; με πονεί τ’ αυτί»…
-Τι έχετε να πείτε για τα λοκντάουν;
-«Καλογέροι φράζουν κήπο, καλογριές πηδούν και μπαίνουν!»…
-«Πώς πάνε οι στραβοί στον Άδη; βλέποντας ένας τον άλλον»…
-Για την κλειστή αγορά, έχετε να πείτε κάτι;
-«Ένα χρόνο άσπειρος, πέντε χρόνους άζυμος!»…
-«Οι πολλές μαμές, πνίγουν το παιδί…».
-«Ο άρρωστος θέλει γιατρό, κι ο πεθαμένος κλάμα»…
-«Ψυχῆς νοσούσης, ἐστὶ φάρμακον λόγος».
-«Πώς παν κόρακα τα παιδιά σου; όσο πάν τόσο μαυρίζουν…». «Αν είχε η κουρούνα γνώση, θα μας δάνειζε καμπόση!».
-«Οκνά παιδιά σαν κάμεις, προφήτη μη γυρεύεις…».
-«Κάθε τσαπί δουλεύοντας, για λόγου του δουλεύει»…
-«Ξένος πόνος, όλο γέλια…».
-«Σα γεράσ’ ο διάολος, γίνεται καλόγερος»…
-«Είτε βρέχει είτε χιονίζει, καρφάκι δεν τους καίγεται…».
-«Στου κουφού την
πόρτα, όσο θέλεις βρόντα!»
-«Κακοθερίζεις τραγουδείς, κακό χειμώνα θάχεις!»…
-«Παζάρι εις τον αύλακα κι όχι μαλλιά στ’ αλώνι!».
-Λέτε ότι δεν φοβούνται την αντίδραση της κοινωνίας;
-«Ο παπάς όσους δει, τόσους βλογά!»…
-«Μαθημένο είναι ταρνί να διπλοκουρεύεται…».
-«Η ομόνοια φτιάνει σπίτι κι η διχόνοια το χαλάει…».
-«Η τύχη και το γυαλί, δε βαστούν πολύν καιρόν!».
-«Η χώρα βάνει τον παπά κι η χώρα τον εβγαίνει…».
-«Φεύγουμε στο άγνωστο, με βάρκα την ελπίδα…».
Δ. Κ.
(όπως Δον Κιχώτης…)
«Κάθε πέρσι και καλύτερα…».